February 20, 2013 2:14 AM

So it has been a really long time since the last...
I know... Ningas Kugon... Not!

Well, first off there have been a lot of reasons why I was only able to write just now. Pero sabi nga nila, kung gusto may paraan, kung ayaw may dahilan. Sige, tawa...

Anyway, here I am working on a spreadsheet and Excel just decided to hang-up and stop responding. After having an epiphany while taking a shower earlier and staying up late and analyzing and computing... BAM! Excel just added the two words enclosed in a parenthesis beside the file name at the top:

"(Not Responding)"

I hate it when this happens. Well, doesn't any one? When it rains, it pours. It's crunch time and I'm really having a hard time with my work computer, which happens to be slower than God-knows-I-really-can't-come-up-with-anything-slower. It happens all the time. The bosses will ask for a set of data but it will really take a lot of time to retrieve or produce it because of... I don't think I have to say it.

And now it's my computer that's giving me a hard time. Huhuhu... Why can't I and all these unwanted things just get along???

I don't know why, with a really good computer, am I still getting these lags and unresponsiveness. I'm talking about an i3 computer with a 4Gig RAM.

... I'm still unable to continue because it's still crashing...

Well, there's some Windows Update available at the moment, so I'll just let that happen and then go to bed. I'm tired...

February 5, 2013 10:45 pm

so i woke up at around 6:30-ish and started with my morning ritual. took me time as usual. went off to work without having breakfast as always. sabay na kami ni lablab na umalis ng bahay. this is where the "haggard"-ness starts. got on the LRT from Pureza to Recto. started walking to Avenida Rizal to take the jeepney ride to Pier 15, Port Area. inaayos yung kalye sa mismong exit ng Recto LRT station, bago makarating ng Avenida Rizal, at obviously ito ang sanhi ng traffic sa lugar na 'yun. hindi naman ako apektado kasi LRT naman ang sinasakyan ko. maaapektuhan nalang ako ng matinding trapik na inaabot ng halos tatlumpung minuto pagsakay ko ng jeep ng Pier 15. dadaanan kasi nito ang Sta. Cruz area papuntang MacArthur Bridge kung saan meron inaayos sa kalye. hindi ko alam kung kalye nga ba ang inaayos o yung estero. basta sobrang sagabal ito sa trapiko at talagang inaabot ng napakatagal bago lagpasan ng lahat ng mga sasakyang dumadaan dito. grabe. na-realize ko na kung hindi nakasalpak ang earphones ko at hindi ako nakikinig ng mga tugstupak-tugs tugs tugs-pak na tugtugin ay malamang sobrang nabagot na talaga ako at namuti na yung mga mata ko. laging ganyan ang trapik nitong mga nakalipas na linggo dahil dun sa inaayos dun sa paanan ng MacArthur Bridge bago makatawid papuntang Post Office. kung dati inaabot ako ng 30-45 minutes na biyahe papuntang Port Area, ngayon halos isang oras mahigit na. anak ng tugs tupak tugs-tugs-tupak naman o!

pagdating ko sa opisina mabuti at halos wala masyadong pressure. so nagawa ko naman ang aking tungkulin ng nasa tamang oras. at hindi sumablay ang system na ginagamit namin para mag-download ng mga data na gagawin kong report. whew! so nagkaroon ako ng panahon para mag-isnack ng tinapay na may itlog at luncheon meat, na may kasabay na kape. pero bago ko nagawa yun, kinailangan ko munang palitan yung basyo ng water dispenser namin kasi wala na itong laman. at biruin mo, talaga naman bumulaga ang maalikabok na kusina sakin. inayos pala yung lababo! kasi sablay yung unang pagkakalagay nung sink dun sa marble slab. nakausli ito na hindi mo pwedeng hawiin yung tubig papunta sa sink. so inayos na yun, pero hindi pa tapos. ang nakakatawa kasi, meron talagang division of labor. iba pa raw yung maglalagay ng grout dun sa paligid nung sink. hanep talaga! pwede naman gamitin yung sink, kaya lang hindi mo pwede paapawin yung tubig kasi lulusot nga yung tubig sa singit dahil walang grout. ewan ko ba... dahil dito, ninamnam ko nalang ang almusal ko na medyo late na din.

may nagpakain kanina sa opisina. sa totoo lang hindi ko alam kung bakit. basta ang alam ko, meron libreng pagkain. hahaha... sinubukan ko rin naman alamin ang dahilan ng handaan. ang sabi ay nakatanggap na daw ng sweldo kaya nagpakain. so, parang napaisip ako kasi baka pag tumanggap ako ng sweldo kailangan ko rin magpakain... ganon?... mukhang masarap yung puto...
pansit, barbecue, puto, at softdrinks... handaan na meryenda namin kanina. naparami ako ng kain, kasi libre. hehehe... bumanat bigla yung isa samin na lalake raw yung baboy nung barbecue. inamoy ko ang sarili ko at sinabi ko na wag siyang magbibiro ng ganun. tawanan silang lahat. sabi ko minsan bubusina naman siya kung meron siyang sasabihin na wala sa hulog. tawanan pa rin sila at sabay sabi sakin seryoso daw siya. nagbiro ako na lalo akong nagagalit. pero pinagpapawisan na siya kasi tawa sila ng tawa. pwede mo pala malaman kung ano ang kasarian ng baboy na kinakain mo sa amoy nito? magaling kung ganun... sabi niya kasi hindi daw kasi ako nag-alaga ng baboy. sabi ko, eh ako nga yung baboy tapos mag-aalaga pa'ko ng baboy? tawanan pa rin sila. akala nila nagpapatawa ako... tama sila... hehehe... so nag-second round ako sa pagkain, at sa pagpunta ko sa kabilang bahagi ng opisina ay naikwento ko ang mga napagtawanan namin tungkol sa amoy nung lalakeng baboy. siyempre pinagtawanan din nila ako, hindi nila alam dinaan ko lang sa daldalan para makakuha ulit ako ng pagkain... buwahahaha!!! nagtagumpay ako sa aking second serving... sobrang nabusog nako. so kinailangan muna maglakad-lakad... napadpad ako sa kabilang opisina at nakita ko na naman yung pagkain... tumalikod agad ako. baka kasi mapakain ulit ako e.

out of the blue, biglaan dumating yung isang taga-kabilang building kung saan meron siyang dalang "pagkakaperahan" daw. trabaho pala para sa OJT namin. parang data encoding lang. pero malamang sa malamang meron syempre syang ilalaan na kapalit na pera sa ipapagawa niya. gusto ko na sana aku-in yung ipapagawa, pero nahiya ako e... yun naman kasing OJT walang sinusuweldo, at yun nalang ang paraan para magkapera siya kahit pano. so hinayaan ko na. pero sa totoo lang matagal ko na gusto kuhain yung trabaho na yun kasi extra income din yun. in fact bigla ko rin naisipan na mag-tanong-tanong sa mga nakakilala ko dun sa bureau kung meron mga nangangailangan ng alipin. hehehe... well, ibig ko lang naman sabihin na kung meron silang mga data encoding jobs na gusto nila ipagawa, i'm willing to do as long as meron itong kapalit na halaga. in short, sideline ba. andami ko sinabi, sideline is what best describes it. buti nalang at lumawak ang network ko nung sumali ako sa Dance Presentation namin nung Christmas Party last year. so nagtanong-tanong ako at sana naman ay meron nga ako makuha. nabanggit ko na din na binebenta ko yung iphone 4s ko. meron naman naging interesado, at inalok na din niya sa mga kakilala niya. sabi ko mag gugustuhin ko sana kung siya nalang ang bumili kasi at least kilala ko siya. anyway, sana nga mabenta na din yung iphone kasi hindi ko naman talaga nagagamit. nai-alok ko na din yung mga binebenta naming goodies na galing sa ComFoods. sana meron din bumili. i really want to open up a bank account na. at sana makabili na din ako ng android tablet. eto na andami ko na naman naiisip... chill lang, utak... isa-isa lang...

i'm really looking forward na magawa ko yung mga gusto ko mangyari...

uy! magandang balita pala! yun daw kontrata namin ay napirmahan na ni depcomm tañada at kasalukuyang nasa opisina na ni commissioner biazon. sana mapirmahan na yun pagdating niya mula cebu kinabukasan - malamang sa huwebes yun - para pagdating ng biyernes mapa-notaryo na namin at ng mabigay na din namin yung DTR para magka-sweldo na kami by next week. ang saya siguro nun! hay...

natapos ang araw ko sa opisina kausap yung interesado sa pagbili nung iphone. bago kami umuwi, nakausap ko ang mga taga-kabilang opisina at nabanggit kasi na meron palang zumba session sa Port Of Manila tuwing tuesdays and thursdays. akala ko libre, hindi pala. sabi nila, dun nalang daw namin gawin sa office after office hours. sabi ko pwede, kasi meron akong hip hop abs na video na pwede namin sabayan. sana maisakatuparan din yun kasi wala na ako iba maisip na exercise bukod dun. oh well... uwian na!!!

eto na... my ordeal on my way home. grabe din ang trapik sa tapat ng Manila City Hall as usual, pero mas na-doble ang trapik pagdating ulit sa Sta. Cruz. sana matapos na yung inaayos nila dun para mabawasan na yung malubhang trapik...

February 5, 2013 12:15 am

okay, so eto na, ginagawa ko na... matagal ko na din kasi talaga gusto gawin ito, pero dahil makulit ang utak ko at paulit-ulit lang siyang kumakanta sa akin ay naisip ko na din na "what the hell", wala din naman mawawala. baka nga mamaya makatulong pa at mag-improve ang aking "writing skills" o kung anumang "skills" ang meron ako.

mula pa nung isang araw naisip ko kasi na magkaroon ng "diary" kuno, kung saan obviously nakatago yung mga importante or "meaningful" na nangyari sakin sa isang buong araw. mga bagay na hindi mo makakalimutan. mga bagay na "historical". buti nalang at nag-install ako nitong writer app dito sa google chrome ko. pero naisip ko ano naman ang silbi nito kung wala naman ako talaga paggagamitan diba? so sabi ko eto nalang ang gagawin kong "diary" ko. sana lang makayanan niyang magtago ng 330+ na text files...

teka nga pala, ang sabi ko kanina "mga bagay na hindi makakalimutan"... eh bakit kelangan pang isulat kung hindi nga makalimutan, diba? ang sagot ko - EH KASI MAKAKALIMUTIN KA, BULLIT. wala ng iba pang dahilan akong maisip... hehehe...

kanina sa opisina napagusapan namin ang kanya-kanyang pananaw sa kanya-kanyang relihiyon. ay, oo, simula na ito ng pagkuwento ko ng "mga bagay na hindi makakalimutan" na nangyari sakin. so ayun na nga... katoliko, kristiyano, at muslim. nagsimula yun sa usapan kung pano nagsimula ang mundo. ang sakin, bilang isang katoliko, nagsimula ang mundo sa kuwento sa bibliya that GOD created the world in 6 days, adam and eve, etc... pero sabi ko hindi ko pinaghihuwalay ang science and religion. basta alam ko na hanggang ngayon science is proving what's factual and actual, pero hindi pa rin nila masagot ang mystery of life. oo nasasabi nila na through reproduction a human life is made. there's the egg cell and the sperm cell and blah, blah, blah... voila! buntis na si eba at magluluwal ng isang nilalang na kung papalarin ay magpapatuloy sa pagpaparami sa parehong paraan kung pano siya nagawa. natanggap na yun ng sanlibutan, pero hanggang dun nalang. hindi pa rin nila masabi kung pano "nabubuhay". sabi nila dahil sa dugo, sa puso, sa isip, sa utak... ano ba talaga? ang sabi ng iba, meron daw spiritual aspect na kung tawagin ay kaluluwa. dun na pumapasok ang relihiyon. sinabi ko nalang na, basta ang sakin merong isang nilalang na ALMIGHTY above all, na siya ang gumawa sa lahat ng bagay sa mundo. at kinatatakutan ko siya in a way na alam ko na nakikita niya kung ano ang ginagawa ko dito sa mundo at siya lang ang makakapaghusga sakin pagdating sa final judgement.

magkalapit din yung understanding namin ng kristiyano. and surprisingly, may slight similarities din with the muslim. pero hindi mo maiwasan na magkaroon ng "pagyayabang" o 'ika nga e "pride" in your own religion. kagaya ng pagkakataon na sinabi nung muslim na lahat daw nitong nangyayari ngayon ay preview of how our life will be in the after-life, na lahat daw tayo ay meron ng destiny. at meron pa na kung nakagawa ka ng makasalanang buhay sa mundo at malamang ay mapunta ka sa impiyerno ay pwede mong kausapin at turuan ang iyong mga anak na kapag sila ay napunta sa langit ay meron silang privilege na kuhain ka at ilipat mula sa impiyerno papunta sa langit. sabi ko ay parang kapareho nito ang purgatoryo sa katoliko, na kung saan pag namatay ka na ay puwedeng ipagdasal ng mga tao ang mga kasalanan mo na mabawasan para ikaw ay maging karapat-dapat na mapunta sa langit. at meron pa na sa muslim daw ay ang katawang-tao o anumang nilalang ang naririto at nabubuhay sa mundo ay may maliit na porsyento lamang ng kanyang senses, sobrang liit na halos hindi pa ata makakabuo ng 1%. at kapag ito ay sumakabilang-buhay na ay saka lang mabubuo ang senses ng 100%, kung kaya't ang bangkay ng isang nilalang ay sobrang nasasaktan kapag nagalaw mo daw ito. hindi ko alam kung tama ang pagkakaintindi ko, pero i'm doing the best i can to write down kung ano ang sinabi sakin ng muslim at kung pano ko ito naintindihan. hindi naman sa binabalewala ko, pero inuulit ko, ang sakin ay ayos lang kung ano ang pagkakaintindi mo at kung ano ang pananaw mo sa relihiyon mo at nirerespeto ko ito. kumbaga ay kuro-kuro lang, napaguusapan lang. in fact, gusto ko nga na malaman kung papano ang ibang relihiyon bukod sa katoliko.

marami na din daw sikat na katauhang nagko-convert na maging muslim. janet jackson, dalawang anak ni fidel v. ramos, at si ramos pa raw mismo ay mukhang magko-convert na rin daw. ang pinakanagulat ako ay nasabi raw na si michael jackson ay pinapatay ng "the illuminati" dahil sa kanyang pagbabalak na maging muslim. naririnig ko na nga yang illuminati na yan nuon pa at sabi ay isa yang powerful group na nakapagdidikta ng maraming bagay sa mundo. ang sakin lang, sayang si michael jackson... super idol ko yun e.

nabanggit ko din kanina na sobrang natuwa at namangha talaga ako sa kagalingan ni imee marcos sa kanyang pagpapatakbo sa ilocos norte. biruin mo, ito ang kauna-unahang probinsiya sa Pilipinas na ISO certified. sa totoo lang ay hindi ko alam kung ano ang ibig sabihin nun, pero ang alam ko yung ISO certification ay hindi madali. kung sa kumpanya na naghahangad ng ISO certification, it would take the whole company and all of it's employees to participate and make the ISO certification successful. so, in ilocos norte's case, i'm assuming na ang bawat ilocano ay nakilahok at sumunod sa mga patakaran upang maisakatuparan ang sertipikasyon ng ISO. huwow! ang galing!. sobrang galing talaga ng mga marcos. and i'm proud to be an ilocano... biglang nabanggit na sabi-sabi daw si bong-bong marcos ay hindi na tunay na bong-bong marcos... isama mo na si imee, at si imelda... ang totoong bong-bong daw ay masama ang ugali, nakapatay at napatay. humanap ngayon sila ng pinakamalapit na kahawig at siyang ginawang clone at dinikta na maging sa kung sino siya ngayon. si imelda rin daw ay matagal ng patay at ang nakikita nating nagpapanggap bilang imelda ngayon ay ang kanyang kapatid. wow p're, bo-malabs ang pan-usaps niyo! dehins ko keri ang mga story-bels na ganetch! pero ang nakakatawa dun, kahit ang mga nakatira sa ilocos at mga loyalista ay sila rin ang nagsasabi na meron ngang ganun na kuwento. oh well, 'yan ang misteryo ng buhay... hehehe...

marami-rami pang tumatakbo sa isipan ko, at alam naman nating lahat that it always happens kung kelan matutulog ka na at gustong gusto mo na talaga magpahinga. isa na namang misteryo ng buhay - ang utak. isa sa mga pinakamakulit dahil hindi ito tumitigil sa pagbulong at pagdikta sa lahat ng ating gagawin.

naisip ko na gumawa ng video blog, where i can express myself. naisip ko din na isa itong paraan para mawala yung mahiyain ko. oo totoo mahiyain ako. grabe ako pagpawisan sa kahit anong bagay na gagawin ko. i guess it boils down to confidence. my self confidence is really very low. mas may confidence pa nga sakin ang ibang tao que sa ako sa sarili ko e. so kung kilala mo ako bilang makulit, madaldal, hyper, at walang hiya, well... natatawa nalang ako 'cus you don't know what's happening inside of me. yung video blog na gagawin ko parang magiging all about me muna - lessons i've learned through life, things i did or would want to discuss, things i wanna share, mga ganun ba. if i do get an audience, then good. i wanna make it famous but not really big. i want a little participation from the audience as well... or i don't know, whatever it will turn into, basta as long as it's me and it's what i want. frustration ko kasi ang maging entertainer, or at least to be on stage, or in media. in fact i was really wanting to take up mass communication or tourism, pero curious din kasi ako sa science. andami kong gustong gawin palagi, that i end up doing nothing at all. anyway, i really want to make things happen this time. this year, i will make things happen. lahat ng naiisip ko gagawin ko. carpe diem!

Can't shake it off...

Went to Cubao earlier to pay for our Social Security contribution. Kelangan kasi ipagpatuloy para in case of any emergency pwedeng makahugot sa SSS. Pagkatapos nun, nag-ikot-ikot kami, pero para akong wala sa sarili kasi takagang bangag ako. Sobrang antok kasi 6am nako nakatulog tapos gumising ako ng 12nn. Halos hindi na nga maintindihan mga sinasabi namin ni lablab kasi nga mga pagod at antok pa kami. Sobrang tawa ako ng tawa kasi inaatake ako ng pagka-ututino. Eh ang lakas ng mga utot ko, talagang pinaparamdam ko kay lablab. Nakakatawa kasi I was doing it in public ng patago. Tapos tawa lang kami ng tawa. Si lablab has her own contribution naman, inaatake naman siya ng pagka-bulol atsaka pagmamadali ng pananalita. Sa LRT hindi namin naabutan yung train, sabi niya "... Hindi natin naabon... Naiwal..." (hanggang ngayon natatawa ko magisa pag naaalala ko e). Ang ibig niya raw sabihin ay hindi namin naabutan o nahabol 'yung train, naiwan tuloy kami. Napaghalo-halo niya lahat ng gusto niyang sabihin. Grabe lahat ng tao nakatingin sakin kasi pulang-pula na yung mukha ko kakatawa. Hay...

Ngayon nagising ako kasi nagugutom ako... Tsaka medyo sumakit ang tiyan ko kaya naupo muna ako sa puting trino at kinausap ko muna si Obama. Dumating kami ng bahay mga 7pm na. Pagdating namin hindi ko na napigilan makatulog agad kasi talagang antok na antok nako. Hindi nako nakapag dinner kasi talagang bulagta nako sa kama. Ginising lang ako ninlablab kanina para tanggalan ng shorts at para umayos ng paghiga. Ngayon I am soooo hungry... Pero tiis-tiis muna, kelangan ko makabalik sa pagtulog... Hanapa ako nga pampatulog.. Facebook? Twitter? Wikipedia?... Naisip ko mag-blog nalang... Tagal na din kasi hindi ko ito nagagawa... Ü

One fave song...

Rocketeer
by Far East Movement

Here we go, come with me,
There's a world out there that we should see,
Take my hand, close your eyes
With you right here, I'm a rocketeer

Let's fly, fly, fly, flyyy.
Up, up, here we go, go. [2x]
Let's fly, fly, fly, flyyy.
Up, up, here we go, go.
Where we stop nobody knows [knows],

Where we go we don't need roads [roads],
Where we stop nobody knows [knows],
To the stars if you really want it,
Got, got a jetpack with your name on it,
Above the clouds in the atmosphere [phere],
Just say the words and we outta here [outta here],
Hold my hand if you feelin' scared [scared],
We flyin' up, up outta here.

[Chorus]
Here we go, come with me,
There's a world out there that we should see,
Take my hand, close your eyes,
With you right here, I'm a rocketeer,

Let's fly, fly, fly, flyy.
Up, up here we go, go. [2x]
Let's fly, fly, fly, flyy.
Up, up here we go, go. [Here we go]
Where we stop nobody knows [knows],

Baby we can stay fly like a G6,
Shop the streets of Tokyo get your fly kicks,
Girl you always on my mind,
Got my head up in the sky,
And I'm never looking down feelin' priceless, yeah,
Where we at, only few have known
Go on the next level, Super Mario
I hope this works out, Cardio,
Til' then let's fly, Geronimo.

[Chorus]
Here we go, come with me,
There's a world out there that we should see,
Take my hand, close your eyes,
With you right here, I'm a rocketeer,

Let's fly, [Yo]
Nah I never been in space before,
But I never seen a face like yours,
You make me feel like I could touch the planets,
You want the moon, girl watch me grab it,
See I never seen the stars this close,
You got me stuck off the way you glow,
I'm like, oh, oh, oh, oh
I'm like, oh, oh, oh, oh,

[Chorus]
Here we go, Come with me,
There's a world out there that we should see,
Take my hand, close your eyes,
With you right here, I'm a rocketeer,
Let's fly, fly, fly, flyy.
Up, up here we go, go. [2x]
Let's fly, fly, fly, flyy.
Up, up here we go, go. [2x]
Where we stop nobody knows, knows, knows.

Loooong time...

It was a looooooong time since my last blog... Well, sige, magkukuwento pa rin naman ako... Ü

Friday, February 25, 2011

One of the most painful times in my whole life. Grabe 'yung sakit ng ipin ko nitong gabi na'to. Umaabot hanggang ulo! As in hindi ko kinaya. Pinilit kong tiisin kasi naisip ko that a pain reliever could take it away. Ampotek! Hindi kinaya! I was literally banging my head in agony. Awang-awa na din ako kay lablab kasi hindi niya na alam kung ano gagawin niya...

Saturday, February 26, 2011

Still in writhing pain. Grabe na, abot na talaga hanggang ulo 'yung sakit at hindi ko na kinakaya. I'm taking some pain relievers pero konti lang ang nagagawang tulong. Pagkalipas ng dalawang oras ayun masakit na naman. Nanggigigil nako sa sakit talaga. Si lablab hindi na alam ang gagawin. Hanggang sa sabi ko hindi ko na talaga kaya gusto ko na pumunta sa dentista. Kaso gabi na, sabi niya bukas nalang... kaso Sunday naman kinabukasan, baka walang Dental Clinic na bukas. Bahala na...

Sunday, February 27, 2011

Restday ni lablab at talagang dumiretso na kami sa Dental Clinic. Binaybay namin ang Old Sta. Mesa St. at sinabihan kami ng kapatid ni lablab na meron daw bukas na Dental Clinic dun. Okay... so nagtingin kami at may nakita kami. Ready na agad si doktora kasi walang ka-pasye-pasyente.

Dentista: "Ano po'ng angal?"
Ako: "(Para namang nasa barangay hall lang...) Kasi po sobrang sakit na ng ipin ko. Matagal na po ito dapat nabunot pero natatakot kasi ako dati dahil sa..."
Dentista: "Sige 'ah' ka nga..."
Ako: "Aaaaaaahhhh..."
Dentista: (Kinatok 'yung ipin ko... may tao ba?) "Masakit?"
Ako: (Akala ko sisigaw ng 'Tao po!') "Opo, nakakangilo abot hanggang buto..."
Dentista: "Ay nako kailangan na nga talagang bunutin 'yan. Bunot na nga..."
Ako: "Oo nga po kaso kasi hypertensive ako e..."
Dentista: "Ano bang BP mo?"
Ako: "Pumapalo ng 140/100 most of the time, pero meron po akong maintenance medication."
Dentista: "Nako mataas pa din kasi 'yung diastolic mo 100. Buti sana kung mga 90, pwede pa. Kung gusto mo bukas or anytime soon, basta dapat sa umaga kasi hapon na at dapat mga 1 hour after mo uminom ng gamot mo."
Ako: "Ah okay. Sige po. Eh pano po ito sobrang sakit na talaga, eh?"
Dentista: "Nag-antibiotic ka na ba?"
Ako: "Hindi pa po..."
Dentista: "O sige eto. Inum ka na muna, mga 5 days ka uminom nito every 8 hours tapos... Kelan ka ba pwede magpabunot?"
Ako: "By Wednesday nalang po siguro..."
Dentista: "Ayan sakto para habang umiinom ka bunutan ka na din."
Ako: "Sige po. Thank you po..."

Hindi na nagpabayad si Doktora ng reseta at consultation fee. Ang bait! Medyo umaayos na din ang pakiramdam ko kasi kinokondisyon ko na yung sarili ko sa pagpapabunot ko soon! 'Tsaka nakakatulong din naman yung antibiotic.

Monday, February 28, 2011
Congratulations to me kasi I have successfully finished my Adobe Photoshop CS4 short course! Yay! So marunong nakong magpapanget ng mga litrato at imahe sa kompyuter! Nag-enjoy ako kasi kuwela din yung instructor namin. Medyo nahihirapan lang ako kasi naisip ko baka maging mapurol ako. Hindi kasi ako makapagpraktis eh. Dapat 'yun talagang pinapraktis para talagang maging pamilyar ka at masanay. Hindi pa naman ako artistic na tao. Bihira lang kapag natiyempuhan, eh malamang gutom pa'ko nun, so useless din... Hehehe. May pinapa-bisita sa'min yung instructor na website. Dun lahat ng pwedeng gawin sa photoshop ginawan ng contest. At may premyo din ito. Nung last day nga namin sinabihan kami na gumawa ng ad poster... Sa loob ng dalawang oras... Heller? Eh pag nagawa daw namin at ipinasa sa TESDA certified 3rd level expert na daw kami. Shushyal... 3rd level... Lume-level! Pero astig din yun kung nagawa ko yun oh... kasi naman habang nagiisip ako ng gagawin daldal naman ng daldal yung instructor, tapos nag-a-advertise tungkol sa mga ibang short courses na offered nung institute. Interesado pa naman ako dun sa mga video editing courses, natitigilan tuloy ako sa ginagawa ko. Ayun hanggang sa natapos na yung oras namin hindi ko na nagawa 'yung ad... Sayang! Ang galing lang talaga e...

Tuesday, March 1, 2011

DreamWeaver Class today!!!... Unfortunately hindi natuloy kasi sa tingin ko konti lang ang nag-enroll... or pwedeng hindi pa din available 'yung instructor namin.Okaaaaaaayyyy... so until next week nalang daw... Okay lang naman... Grrrr... Nakaka-bitin...

Wednesday, March 2, 2011

Ang araw na punong-puno ng sakit... bukod sa nakaraang sakit na dinanas ko nung weekend. Nagpunta na kami ni lablab sa dentista. Akala ko dun ulit kami sa pinuntahan namin nung weekend, hindi pala. Dun kami sa dentistang kakilala nila. Nagulat ako kasi iba yung dinaanan namin eh. Anyway, nakakatawa kasi biglang bunot nalang si Dok. As in pinaupo na'ko sabay pahid ng topical anesthesia sabay sabi na antay lang daw muna... Katok-katok... Masakit pa... Tapos biglang naghahanda na nung maliliit na hiringgilya... Sabay turok sa apat na kanto ng ipin ko... Antay lang daw ulit... Katok-katok... Medyo nabawasan ang sakit... Antay daw ng konti... Nakita ko may inaayos na naman na medyo mas malaking hiringgilya... Katok-katok... Nabawasan ulit ng konti... Sabay turok nung malaking hiringgilya! 'Yun na daw yung huling anesthesia... Malupit daw yun at kapag hindi pa umepekto, kinakabahan daw siya sa pagbunot. Ano ba yun? Eh parang hindi naman siya kabado at parang handang-handa siya na magpapabunot nako. Ako nga itong hindi prepared e... Kaloka... At nangyari na nga ang hugutan... Medyo nahirapan kasi biglang nag-break yung crown... Parang tao lang, marupok... hehehe... So kinalkal niya na lang yung naiwang ugat nung ipin (ipagpaumanhin na po ang ma-detalyeng kwento)... Tatapusin ko na kasi pag naaalala ko parang sumasakit na naman yung panga ko e. Halos sinangkal ko na yung panga ko kasi nangangalay nako e. Ayus naman ang kinalabasan, bugbog lang yung panga ko. hehehe... Paguwi ko, parang gelatin yung nguso ko kasi nagmamanhid. Sabi ni dok wag ko daw paglalaruan yung nguso ko kasi masarap daw laruin... true enough... pero hindi ako nagpatukso. Hehehe... Nung nawala na yung epekto ng anesthesia... AAAAAAGUUUUUUYYYY!!! Grabe parang isang bagsakan biglang lahat ng masakit sa mukha ko sumakit - panga, baba, gilagid, pisngi, ulo... sabay-sabay! Kaya pala binigyan din ako ng pain reliever bukod sa antibiotic. Buti nalang! Whew...

Friday, March 4, 2011

Tambay time with Sitel dabarkads. Masaya kasi pinilit namin mag-coffee tambay... 'alang nangyari! Di rin nakapigil at talagang bumanat pa ng inuman sa G8 restobar. Astig din naman kasi kakilala pala namin yung singer nung band. At naki-jamming pa kami. hehehe... Memorable 'yung taxi na sinakyan ko kasi calibrated na daw at Php40.00 na ang flagdown, tapos Php4.50 bawat patak. Whoah! Sakit sa ulo!!! Kala ko sa probinsya ako bumiyahe mula Sta. Mesa hanggang Eastwood City sa mahal ng pamasahe!!! Tingin ako ng tingin sa metro habang bumabiyahe kasi nagugulat ako sa bilis ng takbo e. Parang nauuna pa samin yung metro. Hahahaha!!! Madami din mga kuwento at updates from friends.

Saturday, March 5, 2011

Happy 1st year anniversary samin ni lablab! Sinundo ko siya sa work niya sa Makati tapos nag-dinner kami. nakita namin si Heart Evangelista at Daniel Matsunaga at pati si Katya Santos sa Greenbelt. Ganda ni Katya. Hindi din naman pala siya mataba. Hehehe...
We had a really fun dinner and it was memorable for me. Kasi dun din dati 'yung first dinner namin na nag-enjoy ako ng sobra. Ü
I love you so much my lablab!!!

Monday, March 7, 2011

Needed to cancel an appointment with the derma. Nagpa-schedule kasi yung mga kapatid ni lablab pero for Tuesday, eh start ng Dreamweaver class ko na yun. So I had to cancel the derma appointment a day before. Kino-kontak ko yun nung weekend pero hindi ko makontak. Parang ayaw magpatawag. As in walang sumasagot. Eh nagagalit si lablab kasi dapat nung Friday ko pa daw ginawa. Forfeited daw kasi kapag hindi ako nakapag-cancel. Eh sa takot ko din kay lablab, nataranta tuloy ako. So I have planned to go to the derma clinic nalang if I won't be able to contact them. Nyak! Pagtawag ko hindi pa nga nagri-ring biglang may sumagot na. Hahahaha! Suwerte! So ginawa ko nagpunta nalang ako dun sa gym na malapit dito at nagpa-member ako. Pero hindi pa'ko nag-start. Since naka-japorms na din ako, I thought of saking my GBF to meet up with me sana. Nag-text ako pero walang sagot... Hmmm... Sige, ibang tao nalang. Good thing available naman ang friend kong teacher, so sabi niya sige daw, at tulungan ko siya mag-check ng papers. Nakipagkita nalang ako sa Gateway, Coffe Bean and Tea Leaf (kelangan talaga kumpletuhin ang pangalan ng kapihan). Habang nag-aantay biglang nag-text si GBF na naiwan niya daw pala yung cellphone niya kaya hindi agad siya naka-reply. Oh well, maybe next time nalang. So medyo matagal dumating si teacher, nagdaldalan muna kami ni GBF sa phone. Andaming kuwento din. Grabe. Nung dumating si teacher, andami niya ding kuwento! Hahaha... sa sobrang dami niyang kuwento, naaliw na siya at hindi na kami nagcheck ng papers niya. Hehehe... so uwian na kami, pero we had dinner muna.

Tuesday, March 8, 2011

Dreamweaver Class!!! So excited to go to class and learn!!!...

Ang pangit lang dun eh nag-cancel na naman ng isang araw kasi daw may "emergency" meeting ang instructor at kailangan daw siya dun sa office niya. Biruin mo nataranta pa ko sa pag-cancel ng derma appointment tapos hindi din naman pala ako matutuloy sa klase... Delays, delays, delays...

I have two words for you: Bwi Set!

And so, since rest day din naman ni lablab, naisip niya nalang na magpunta sa Bioessence at magpa-masahe... at mag-sauna! So kasama namin yung bestfriend ni lablab, nagpunta kami sa Bioessence West Avenue. Good thing we have vouchers at nagamit namin, nakatipid pa. De-stressed and detoxified!!! Sarap ng sauna! Grabe yung pawis ko literal na pool of sweat! Tapos nung masahe na, grabe, buong katawan ang sarap! Grabe... been holding back for this for a long time kasi natatakot ako sa injury ko but now I just didn't mind anything. It was all good! Sabay kain ng buffet sa Kowloon House at take home ng siopao. Good times! Enjoy ng sobra at talaga namang masarap pala ang magpamasahe. Sabi ng taga Bioessence at least once a week daw... We'll look into that... hehehehe...

Wednesday, March 9, 2011

Japan was struck with an earthquake, which is a foreshock to the most horrible (so far) natural disaster in history. Naisip ko na na may posibleng susunod pa na mga lindol pagtapos nito at posible pang sunod-sunod... Prior to this was Christchurch, NZ having a horrible disaster, too. Well, magkakalapit lang naman, so why not worry kung pati dito sa Pilipinas pwedeng mangyari yun... hay... I started praying so hard for their safety since then. I love Japan and I've been dreaming for a long time to visit the country. GOD BLESS JAPAN...

Thursday, March 10, 2011

Sa wakas!!! Nag-start na din ang klase namin!!! Woohoo!!!... Pero wala namang kwenta... Alas y Sais ang umpisa ng klase namin, Alas y Sinco dumating ang instructor. Hindi naman siya nagturo talaga. Parang nagkwento lang siya at hindi namin agad inumpisahan ang paggawa ng website. Sumakit pa nga ang ulo ko ng makita ko yung manual namin. Napakanipis! Parang "follow me" lang yung manual. Naisip ko sayang lang ang ibinayad namin... 'yun pa naman ang pinakamahal dun sa tatlong classes na kasama sa package. Oh well, andyan na. Sabi ko tatapusin ko nalang ang I'll make good use of my resources nalang to learn and practice more. Pakiramdam ko talaga... hay... dibale na nga lang. Basta think positive and look forward to learn more and be more. Mas na-excite ako sa Flash tuloy. 'Yun ang next namin na klase... Good luck nalang sa Dreamweaver...

Friday, March 11, 2011

Early morning woke me with a very shocking and saddening news... Japan was struck again with a stronger earthquake after last Wednesday's creating a disastrous tsunami that swallowed the whole east coast of Japan, claiming almost thousands of lives... Heartbreaking... God Bless Japan...


Met up with my teacher friend, her friend, and lablab for a buffet dinner at Dads Glorietta. Good fun as it was a night discussing about Web designing and what important things to learn when it comes to really dealing with websites and web design itself. I learned that there have been really a lot of ways to create and design a website. At nalaman ko din na Visual Studio is one of the necessities when it comes to creating websites. Eh dati ko nang kinakalikot yung Visual Studio nung nag-aaral pa ko ng Visual Basic 6 e... Anak ng pating! At ang VB.net ay naiiba sa VB6, pero may pagkapareho din kahit papano. So parang lalo ako na-excite sa pag-aaral. Ü
It was a good dinner kasi puro Japanese cuisine ang nakain namin. Pero bumanat pa din kami ng Filipino cuisines. Nyehehehe... palalagpasin ko ba naman ang Lechon Kawali at Kare-kare? Hehehehe... Sarap!

Saturday, March 12, 2011

It's the day of Ze Muzikal!!! Met up with my GBF kasi eto na yung araw na punta kami sa CCP to watch Zsa Zsa Zaturnnah Ze Muzikal!!! Woohoo!!! Ang saya! Nagkita kami sa SM Makati at dumiretso na agad sa CCP. Balak sana namin na dumaan pa kay lablab sa work niya kaso kasi late na din at ang grabe ng traffic. Parang lahat ata ng tao nasa lansangan. Matrapik daw sa EDSA kaya naisip ko na mag-LRT2 at MRT nalang para madali makapunta sa Makati. In fairness, tama naman ang ginawa ko. Ang mali lang ay ang pakikipagsapalaran sa MRT. Grabe talaga ang mga tao. Parang kelangan talaga nilang ipagsiksikan ang kanilang mga sarili sa loob ng a la lata ng sardinas na tren! Talagang nanalangin at humingi nalang ako ng tulong sa Panginoon na bigyan pa ko ng pasensya at baka makapanakit na talaga ako e. Meron talagang mga taong walang pakialam o talagang mang-mang lang. Hay...
Anyway, enough of the irritating part... On to the fun part! So nung nagkita na kami ni GBF, sakay na nga kami ng taxi agad at bumiyahe na. Grabe nga ang trapik at talagang nakakapang-init din ng ulo. Buti nalang at madaldal si GBF at talaga namang nakapagpalipas ng gigil sa trapik. Akala namin hindi kami darating sa oras, buti nalang naisip namin talaga bumiyahe ng maaga. Dumating kami doon ng gutom, kaya napilitan kami na mag-snacks muna. Dun nalang kami sa Harbour Park ba yun, yung sa tabi lang din ng CCP. Wala na kaming ibang naisipang puntahan kundi Iceberg's kasi puno na lahat. Ayaw naman namin mag-KFC or Jollibee kasi kaka-umay na yun. Puro short order lang ang kinain namin at pagtapos punta na kami sa CCP. Pagdating namin dun eh di pumuwesto na kami sa mga upuan namin. Nagulat lang kami kasi akala namin medyo malayo-layo ang seats namin... potek sa harap na harap pala. Hahaha... Hindi pa agad nagumpisa yung play, medyo delayed siya ng 15 minutes or so. Astig 'yung opening. Akala ko nung una simpleng-simple lang... biglang nung nahulog yung curtains, bigla ring pinadaan sa ibabaw naming lahat papunta sa likod ng tanghalan. Grabe... sunod-sunod na... sunod-sunod na katatawanan!!! Sobrang galing ni Eula Valdez at ni Pinky Amador. Pati yung nag-portray ng Didi, ang galing. Lahat sila actually magaling kasi walang sumasapaw sa mga kanya-kanyang karakter. Kwelang-kwela si Didi, walang rason para hindi ako tumawa kasi talagang ang kulit niya eh. Gusto ko nga ulitin kasi hindi ko na maalala yung mga punchline nila e. Bow ako sa kanila, yun lang! Naluha talaga ako sa kakatawa at sumakit ang ulo ko. Nung matapos yung play, nagutom kami ulit. At dahil wala pa ding ibang mapuntahan, Iceberg's ulit ang pinagsakan namin. Ice cream at chicha ang binanatan namin. At dahil madaldal talaga si GBF, nag-kuwento na naman siya at lumipas ang oras ng hindi namamalayan, hanggang sa nagulat ako na masakit na yung tiyan ko kasi andami ko na palang nakain. Hahahaha!!! Ang mahirap nito yung pag-uwi mo, o di kaya yung mag-isa ka nalang tapos matatawa ka mag-isa kasi maaalala mo yung mga kalokohan dun sa play... Hay... Magmumukha kang baliw... Sabagay, what's new??? =P

Earthquake!

An earthquake hits Manila and QC at 4 & 3 intensities respectively. Christchurch, NZ was also hit with a higher intensity, not sure of the figure though. 'Yan ang bumulaga sakin pagkagising ko today. 11 am na??? Sheesh...

May maganda pa din namang balita... Apart from being able to wake up for another day and finding my lablab beside me (thank you, Lord!), my GBF (that's Girl BestFriend for you) is treating me on the 12th of March for the Zsa Zsa Zaturnah Ze Muzikal! Yay! Ü.

More blog later... As for now, I'll do my usual morning(?) rituals and grab lunch... I think my lablab's already awake...